21 februari 2011

Wij zijn allen kapucijnapen

Gevoel voor rechtvaardigheid zit bij ons heel diep. De inmiddels beroemde proeven met kapucijnapen van Brosnan en De Waal wezen al hierop, en het hersenonderzoek bij mensen van Tricomi et al. lijkt dit nogmaals te bevestigen.

De kapucijnaap in ons wordt nu overal wakker. De opstanden en demonstraties in Noord-Afrika en het Midden-Oosten zijn immers vooral gericht tegen de armoede en de corruptie onder dictatoriale regimes.

Het welvarende en in meerderheid democratische Westen is nu rustig, maar de vraag is hoe lang dit nog zal duren. Verschillende politieke waarnemers hebben zich de laatste tijd al afgevraagd wanneer in bijv. de Verenigde Staten of Groot-Brittannië demonstraties, protesten of oproer zullen uitbreken, gericht tegen een financiële en maatschappelijke elite die onbekommerd en schaamteloos doorgaat met zelfverrijking.

Inmiddels lijkt nu ook in de VS de kapucijnaap te ontwaken. Robert Kuttner beschrijft de recente protesten in Madison, Wisconsin, als "Wisconsin's Tunisia Moment". De nieuwbakken Republikeinse gouverneur Walker van deze Amerikaanse deelstaat heeft deze protesten namelijk ontketend door zijn voornemen om de rol van de vakbonden voor overheidspersoneel uitermate drastisch in te perken. Dit is de zoveelste stap in de richting van nog grotere machtsongelijkheid en -dus ook- nog extremere inkomensongelijkheid in de VS, die beide de afgelopen 30 jaar al zo groot geworden zijn. Nobelprijswinnaar Paul Krugman ziet de gebeurtenissen in Madison in hetzelfde licht in zijn column Wisconsin Power Play.

Hoe lang zal het duren voordat de kapucijnapen in Europa wakker worden? Immers, ook op ons continent worden de losgeslagen financiële sector en de meeprofiterende maatschappelijke elite ongemoeid gelaten, terwijl de gewone man moet bloeden. Voorbeelden hiervan staan elke dag in het nieuws.

Geen opmerkingen: